De wonderschone natuur van BC & Alberta

Eindelijk was het zover.. 26 mei, al redelijk vroeg met de bus naar Toronto Int. Airport. Natuurlijk was ik veels te vroeg, maar kon gelukkig direct bij een zelf incheck balie inchecken. Vervolgens de tas afgeleverd bij de balie, 12 kilo schoon aan de haak dus prima dacht ik zo. Vervolgens maar een beetje rondgeslenterd en uiteindelijk maar door de duane heen gegaan. Mam en Tom zaten allang ergens hoog in de lucht. Toen was het ook eindelijk voor mij zover.. Een compact vliegtuig en helemaal op de een na laatste rij, alleen personeel mocht achter ons zitten dus naar het opstijgen huppakee direct de stoel vol naar achteren. Heerlijk zonder dat iemand zit te zeuren.. schermpje in de stoel dus heerlijk filmpjes gekeken. Het enige jammere was dat we geen eten kregen.. Eenmaal veilig geland op Vancouver Int. Airport kon ik direct mijn tas ophalen en eigenlijk stond je dan al buiten geen controle niks meer! Dus toen opzoek naar de internationale aankomsthal. Ondertussen zag ik dat mam en Tom een uur vertraging hadden..

Na al het lange wachten kwamen ze eindelijk door de deuren naar buiten gelopen. Toen konden we richting de verhuur.. kennelijk waren er meer mensen met het idee om een auto te huren, dus het duurde wel even voordat we aan de beurt waren. Eenmaal aan de beurt kregen we eindelijk de autosleutels en vol spanning liepen we naar buiten om te kijken wat voor een auto we deze keer hadden gekregen. Ik moet zeggen het was wel een patserbakje.. (zie foto). Na alles ingeladen en de navigatie ingesteld te hebben konden we eindelijk opweg richting downtown om ons hotel te bewonderen. Een prima hotel alleen 's nachts luidruchtig door uitgaansgelegenheden om de hoek iets minder ideaal. De volgende dag gingen we richting het Stanley park om het park te verkennen. Een supermarkt vinden was nog een hele opgave.. Uiteindelijk iets gevonden ver buiten het centrum dus maar direct eten en drinken ingeslagen want onze eerste roadtrip naderde.

De volgende dag hebben we Vancouver achter ons gelaten en zijn we naar Kamloops gereden. Hier was eigenlijk niet heel veel te doen. Het was nogwel de twee na grootste stad in BC.. wat zegt dat over de rest.. Maar tegen de avond zijn we gaan minigolfen en ja mam heeft ook meegedaan en ons nog ingemaakt ook! We hebben ons goed vermaakt, al was de verhuurder ineens weg toen we klaar waren dus hebben de clubs maar tegen de muur gezet op hoop van zege.. Wel helemaal lek geprikt door de muggen.. De volgende ochtend een continentaal ontbijtje, meer dan dat was het ook niet, gehad en onze reis voortgezet naar Lake Louise. We hadden een lange dag in de auto. Van de semi-desert naar de bergen met sneeuw.. Tijdens deze rit maakte we de eerste keer kennis met de grote diversiteit van de Canadase natuur. Eenmaal aangekomen in Lake Louise was het best koud.. Oeps, even geen rekening mee gehouden. Een troost gelukkig was de lodge groot en mooi! Een nadeeltje het continentaal ontbijt was dit keer niet meer dan een paar koekjes en thee of koffie.. De eerste avond direct Lake Louise bezocht. We wilde daar gaan kanoen maarrrr.. Het meer was nog bbbevroren en besneeuwd.. Erg jammer dus. De volgende dag dus maar plannen gewijzigd en in de auto naar het dichtbij gelegen Banff gereden. Daar hebben we de Gondola tot vreugde ;) van moeders naar 2200 meter genomen. Eenmaal boven begon het licht te sneeuwen! Ik en Tom zijn nog een trail opgegaan van 1km lang om naar een hoger punt te komen. En we hebben nog een prachtige boottocht gemaakt in Banff.

De volgende dag was het alweer tijd om onze reis te vervolgen richting Clearwater, Wells Gray NP. Er stond weer een lange rit voor de boeg. Maar ik persoonlijk denk dat dit de mooiste rit van de vakantie was! Onderweg richting Jasper zagen we ineens voor de eerste keer allemaal auto's een vrij gevaarlijke bocht (in de bergen) staan en waren helemaal verbaasd. Tom zij nog mooi ik ga hier echt niet stoppen totdat we dichterbij kwamen. Toen begrepen we ineens waarom ze daar allemaal stonden. Er was een beer rustig langs de kant aan het eten!!!! Dit was een zwarte beer en de eerste die we zagen :) Hier moesten we natuurlijk wel even stoppen. Eenmaal onze weg vervolgd kwamen we onverwachts Mount Glacier tegen. Hier dus ook maar even gestopt. En uiteindelijk zijn Tom en ik helemaal naar boven gelopen om de gletsjer van dichtbij te bewonderen, helaas geen goede schoenen met grip aan dus de gletsjer zelf niet opgewandeld. Daar kwamen we twee Nederlanders tegen die een aantal weken door Canada aan het trekken waren. Zij vertelde ons dat ze ook een beer hadden gezien. Uiteindelijk bleek dat zij juist van Jasper af kwamen dus er nog een andere beer was.. Hopelijk zouden hem nog tegen gaan komen want het was namelijk een Grizzlie!! Na dus door al het moois wat tijd verloren te hebben zouden we niet meer stoppen tot Jasper.. Naja hier werd natuurlijk roet door in het eten gegooid toen we even later weer mensen aan de andere kant van de weg langs de kant zagen staan.. Tom vol op de rem en ik op de veel te grote sloffen terug gerend met camera. Daar stond ie dan achter de bomen verschuild: Meneer Grizzlie Beer! Totdat mijn en al onze vreugde werd verstoord door de parkbeheerders. Ze hadden de auto dwars over de weg geparkeerd en riepen dat we allemaal in de auto moesten blijven om foto's te maken. Maarja toeristen luisteren nou eenmaal niet.. ik heb gelukkig nog een paar foto's kunnen schieten en ben daarna snel weer terug gegaan naar de auto. Toen onze weg naar Jasper vervolgd. Een klein dorpje tussen de bergen, tijd voor een plas en koffie pauze bij Tim Hortons. We moesten nog een flink stuk rijden naar Clearwater en vanaf dat plaatsje nog zoon 25+ km de bergen in om bij de Ranch te komen. Uiteindelijk goed aangekomen en
niet opgegeten door beertje peddington zoals hij van mij de bijnaam hadc gekregen.

Op de ranch bleven we twee dagen. Bij het inchecken direct gevraagd of ik kon paardrijden. Waarschijnlijk op de zaterdag (het was toen donderdagavond). Dus de volgende dag eerst maar de omgeving verkennen. De eigenaar kwam uit Oostenrijk en die wisten eindelijk wel hoe een ontbijt hoort te zijn! Heerlijk uitgebreid dus genieten. Helaas was het weer niet zo denderend.. het stond te gieten.. dus uiteindelijk gingen maar naar een uitzichtpunt, daar aangekomen was ik mijn sd kaart vergeten.. blond eh! dus weer terug gereden en gekeken of er nog andere mogelijkheden voor indoor waren. Niet echt natuurlijk alles is daar outdoor gericht. Uiteindleijk klaarde het gelukkig rond de lunch op en besloten we helemaal naar het eind te rijden om Clearwater Lake te bezichtigen. Daar was ook een verhuur voor kano's, kajaks, boottochten enz. En binnen werd er een kleine menu kaart aangeboden. Ik en Tom gingen een kano huren en mam bleef in het hutje zitten. Toen kregen we de uitleg over de kano.. oja vergeet vooral niet je warme jas mee te nemen want je weet namelijk nooit of het gaat regenen.. dus wij braaf ja en amen geknikt (we hadden namelijk geen jassen bij:P) haha. Anyways, het weer was goed en we hebben ons goed vermaakt en genoten van het prachtige uitzicht tussen de bergen al denk ik wel dat we kriskras over het meer zijn gegaan.. Op de terugweg, merkte ik wel dat ik niet veel meer gewend ben, de vermoeidheid sloeg in de armen en wat was ik blij dat we weer aan de kant waren. Toen moest die kano erweer uit en naar boven gedragen geworden. Toen we terug kwamen nog even een kop thee gedronken en gezellig zitten kletsen met de jongen die de zaak runde. Toen hij hoorde dat we nietr echt voorbereid waren op dit weer moest hij hard lachen en vertelde hij nog een verhaal over een groep eigewijze nederlanders die vorig jaar ook flink de plank mis sloegen met het weer en de keuze van kleding. Daarna lekker terug naar de ranch, oja we hadden uitzicht op de paarden. En 's avonds heeft Tom een heerlijke pasta voor ons bereid :)De volgende dag was het eindelijk zover naar 6 maanden stapte ik eindelijk weer op een paard. Wat heerlijk en het paardje was echt een topper. Achteraf bleek dat Dolly nog nooit mee was geweest, maar voor mijn gevoel deed ze het al jaren. Ze waren al lang aan het wachten op een gevorderde ruiter die haar mee kon nemen. We hebben rivieren overgestoken, stijle heuvels op en af met de diepe afgrond naast je op nog geen halve meter op smalle trails. GEWELDIG en wat zijn paarden toch slim!! Met een bigsmile op het paard gezeten ondanks het kei hard begon te hozen. Later werd het gelukkig weer droog. Op de weg terug moesten over een houten bruggetje, wat DOlly dus nog nooit had gedaan en dacht je nou dat ze er over wou echt niet! Dus ik eraf in de modder met mijn beige gympies.. en haar aanduwen zodat de begeleider haar kon leiden maar uiteindelijk gaf hij het op, dolly aan de zijkant door het water en ik met modderschoenen er weer op geklommen.. Thuis lekker onder de douche en bij de openhaard gezeten.

De volgende morgen was het alweer tijd om de auto in te pakken en onze weg naar het olympische dorp Whistler te vervolgen. Hier zouden we maar een nacht blijven dus 's avonds even het centrum bekeken. Zag er gezellig uit, maar wel erg duur en uitgestorven op dit moment. Net in deze 4 weken was de piste gesloten dus helaas konden we niet skien :( De volgende dag was het 4 juni, mijn verjaardag! Een lieve kaart gekregen van mam en Tom en ook de kaart van Tonnie en Martine was mee gekomen met de postduif ;) Na het ontbijt werd de auto ingeladen, maar het was niet zomaar onze witte patserbak meer.. Nee hij was mooi met nederlandse vlaggetjes versierd door broertje lief! :D We vervolgde onze reis naar de Ferry in west Vancouver. Om naar Vancouver Island te gaan en vanaf daar onze weg te vervolgen naar Tofino. Vol verwachting klopte ons hartje, want we gingen naar een "resort met jachthaven". De foto's zagen er veel belovend uit.. maar de realiteit was helaas anders. Ik denk dat ze inplaats van resort het beter een motel hadden kunnen noemen en zelfs dat is nog een te grote eer. Erg balen dus! Maar we hebben wel heerlijk gegeten bij een visrestaurant :D De volgende dag plannen omgegooid en vervroegd naar Victoria gereden. Daar hebben we fish & chips gegeten en de volgende dag zijn we walvissen gaan spotten! In de ochtend tocht was er niks gespot maar in het begin van de middag kregen ze een melding van vier Humbackwales, ver naar het westen toe. Eenmaal in onze pakkies gehezen konden we de boot op. Inmiddels sloeg het weer om en werd het erg koud op zee.. Tot overmaat van ramp begon het te druppen, de kapitein vaarde alleen maar langs de klant omdat ie waarschijnlijk niet echt vertrouwen had om iets te zien van de walvissen.. Maar toen, eindelijk ging ie naar het midden en spotte we een Walvis met baby!!! Jammer dat het steeds harder begon te regen en mijn camera steeds trager werd. Hierdoor miste ik de kans om de sprong van de baby walvis het water en het ronddraaien vast te leggen maar wat gaaf om mee te maken van dichtbij!! De dag erna was er eigenlijk niet zoveel meer te doen, dus zijn we langs de kust richting Sydney gereden, nee niet in Australie ;) Daarna in een leuk café gegeten en live muziek. Helaas stond de bejaarden club uit hun dak te gaan.. Na Victoria naderde het einde van de vakantie.. De laatste nacht hebben we in Vancouver doorgebracht. De volgende ochtend nog geprobeerd oranje te kijken maar dat lukte niet door het trage internet dus maar geluisterd via de radio stream. Maar veel heb ik niet gemist. Hopelijk worden ze woensdag niet afgeslacht door de Duitsers....

Toen was het tijd om uit te checken en naar het vliegveld te gaan. We hadden niet veel later moeten vertrekken want de hele stad stond dicht, maar nog ruim op tijd kwamen we weer aan op de plek waar we twee weken geleden waren begonnen: de autoverhuur. De sleutels ingeleverd en de koffer op karretjes gingen richting de incheck terminal. Eerst mam en Tom ingecheckt en daarna ik. Ook nog mijn stoel veranderd wat later een hele goede keus bleek te zijn geweest. Later meer daarover. Nog wat gedronken, gegeten, gelezen, vliegtuigen bekeken om de tijd te doden. Ik had trouwens al direct een half uur vertraging, lekker! Toen was het zover voor mam en Tom, tijd om afscheid te nemen en door de douane te gaan. Ik ben daarna ook maar door naar mijn terminal gegaan. Daar moest ik gecontroleerd worden en door de extra scan net zo een als op schiphol! Alles overleefd, mijn vertrekhal opgezocht, daar bleek uiteindelijk dat mijn vlucht ruim een uur vertraagd was.. pff nog later in de nacht thuis komen. Mam en Tom nog uitgezwaaid doordat ik het vliegtuig zag vertrekken. Eindelijk kwam het vliegtuig en werd er om geroepen dat bepaalde stoelen als eerste mochten en tot mijn verbazing was ik daar een van! Ik had namelijk de stoel naar een exit verplaatst! En toen bleek dat er niemand naast mij kwam was ik helemaal gelukkig :) Lekker relaxt beentjes omhoog en filmpjes kijken! Na een fijne vlucht eindelijk weer home sweet home. Al duurde het wachten op de koffers lang en was het heel benauwd.. wel even wat anders dan waar we vanaf kwamen.

En toen zat het er allemaal weer op, twee weken genoten van al onze avonturen en het prachtige gebied. Een echte aanrader voor wie van de natuur houdt!

Verder wil ik iedereen nogmaals bedanken voor alle lieve en leuke berichtjes op mijn verjaardag :) Verjaardag op stage had ik trouwens al voor mijn vertrek gevierd. Dus de beruchte ijstaart kwam weer op tafel, die ons nu wel de neus uit komt maarja baas wil is wet....

Vandaag weer mijn eerste stage dag gehad. Iedereen was weer blij om mij te zien en verwelkomde me op een enthousiaste manier. Niet echt gewend, maar fijn om te horen dat ze je gemist hebben.. Toen ik mijn computer op wilde starten was hij denk ik zelf nog op vakantie.. hij wilde namelijk niet inloggen.. 1,5 uur later was het eindelijk opgelost nadat ik iemand van IT aan zijn haren naar mijn desk had gesleept ;) Een berg emails weg gewerkt en weer hard aan het werk gegaan nadat ik natuurlijk al mijn verhalen had vertelt, ze wilde het immers horen.. :P

Binnekort moet ik mijn vliegticket nog omzetten omdat ik in het begin nog niet zeker was van mijn visum staat het ticket nog op 27 Juni. Dus het laatste weekend van September maak mijn comeback naar Nederland.. Maar tot die tijd heb ik nog genoeg te doen. Mijn grote project is gelanceerd maar heeft nog vervolg stappen om het op alle terreinen goed te laten verlopen komen er weer indivuduele meetings met managers en in juli gaan we de eerste orientatie presentatie doen. Hopelijk kan ik ook nog het grote bedrijfsfeest mee maken. Maar zover is het nog niet..

Oja, Tom was zo lief om whats app te instaleren dus als ik wifi heb kan ik appen. Mijn nummer is: 001 647 625 9100. Voel je vrij om me toe te voegen, maar laat wel even weten wie je bent. Ik heb namelijk niet alle nummer meer.

Tot snel en take care,

Inge